GÖNÜL ÇELEN

Kırıklarını aldırdım kalbimin

Zırhımı çıkarttım astım portmantoya

Güzel vücutlar boş suratlar

Benimse yenmiş tırnaklarım

Titrek ellerim var

Evet dedi ben de seni aldattım

Bİr kez de değil üstelik

Çünkü beni çok kanattın

Çok sevdiğim bir yalandın

Gönülçelen gönülçelen

Aynı anda utanmadan

Hem kırıcı hem kırılgan

Yordun beni gönülçelen

Gönülçelen gönülçelen

Biraz gerçek biraz yalan

Hem yarabandım hem yaram

Bitsin artık gönülçelen

sevdim seni bir kere

Sevdim seni bir kere

Başkasını sevemem

Deli diyorlar bana

Desinler değişemem

Desinler değişemem

Daha yolun başındasın

Değişirsin diyorlar

Oysa sana çıkıyor

Bildiğim bütün yollar

Sevgi anlaşmak değildir

Nedensiz de sevilir

Bazen küçük bir an için

Ömür bile verilir

Kır evinin verandasında

bir rüzgar gülüne rastladım

İnsanmışcasına konuşmaya başladım

Dedim, benim kadar yalnızsan

Tek gecelik bir aşksan

Omuzlarına abanan

Bir anıdan kaçıyorsan

Dibe vurduysan

yada hala düşüyorsan

Bir yaz günü Bir yaz günü

Hiç bu kadar üşüdün mü?

Rüzgar gülü Rüzgar gülü

Hiç ölümü düşündün mü?

Hayalimdeki adsız kadın

Sanki ağzımda tadın

Eminim ki sen de hep kendini aradın

Evimin yolu beni unutmuş otellerin soğukluğunda...

Tüm bu garip duygular

Bir tür iç kanama

Dibe vurduysan

yada hala düşüyorsan

Bir yaz günü Bir yaz günü

Hiç bu kadar üşüdün mü?

Rüzgar gülü Rüzgar gülü

Hiç ölümü düşündün mü?

al tüm param bu dedim

boşver dedi sende kalsın

bir parça yeter ufak

kopar ver yiyeceğinden

etrafına bak onlardan olma sakın

yola koyul küçük küçük git buralardan

sokaklarda sapsarı yapraklar

mazgallarda yağmurlar

hangi kentte bu denli acı var

başka nerde istanbul kadar

git...

yapraklar yatağın olsun

kırlangıçlar arkadaşların

yıldızlar yorganın olsun

hem zaten gökte işsiz güçsüz duruyorlar

benden geçti ama sen yap

git buralardan

bitene kadar bitmez hayat

bitti mi de biter ama

iç tüm şaraplarını bu dünyanın

kay ıslak güvertelerinde

tüm güzel kadınların

sokaklarda sapsarı yapraklar

mazgallarda yağmurlar

hangi kentte bu denli acı var

başka nerde istanbul kadar

git...

yapraklar yatağın olsun

kırlangıçlar arkadaşların

büyük aşklar hep senin olsun

hem zaten boşuboşuna başkalarında duruyorlar

arabayı sen kullan demiştim

içkiliyim.

'boşver yutalım şeritleri bas gaza' dedin

bu otel güzel adını sevdim,

orda öyle yerlerime dokun,

dokunmadığı kimsenin

sarhoş olsak ya,

kimiz unutsak ya,bulut olup iç içe

bardaktan boşalsak ya sarhoş olsak ya

tek vücut olsak ya

yüksek doz aşk alıp burda mutlu ölsek ya

yıllar önceydi,

çok da güzeldi şimdi düşününce

benimsin demiştim

ben de senin

renkli rüyalar otelinde

kapıları çalmıştım

cevapsız savrulmaya

hiç atmayan kalpleriyle insanlara

ama sen farklısın

dedim,dedin ki sense

'dikkat et sadığımdır sadece

KENDİME!'

2x

sarhoş olsak ya

kimiz unutsak ya

bulut olup iç içe bardaktan boşalsak ya

sarhoş olsak ya

tek vücut olsak ya yüksek doz aşk alıp

burda mutlu ölsek ya

yıllar önceydi çok da güzeldi şimdi düşününce benimsin demiştim bende senin renkli rüyalar otelinde

Bir iskambil falında

Çıkmıştık birbirimize

O güzel kupa kızıydı

Sinek valesiydim bense

Gece yarısı o perşembe

Rastladım köprü üstünde

Ağlama dedim o ağladı

Trabzanlardan indiğinde

Saçların mı ıslak yoksa ıslak mı yaşamak dedim

Senin için rüzgarda hep yağmur mu var

Gözlerin mi daldı yoksa sıkıldın mı sorulardan?

Hiç geçmez mi gözlerinden bu sonbahar?

Bir kar tanesi ol

Kon dilimin ucuna

Bir kar tanesi

Eri ağzımda

Bir kar tanesi ol

Kon dilimin ucuna

Bir kar tanesi

Eri ağzımda

Sırılsıklamdı soyundu

Vücuduma dokundu

Biraz pürüzlü tenimde

Yaşam hücrelerimi buldu

Mutluyudum o uyudu

Sarıldım sayıklarken

Tanımadığım o adları

Yanımda çırılçıplak

Saçların mı ıslak yoksa ıslak mı yaşamak dedim

Senin için rüzgarda hep yağmur mu var

Gözlerin mi daldı yoksa sıkıldın mı sorulardan

Hiç geçmez mi gözlerinden bu sonbahar?

Bir kar tanesi ol

Kon dilimin ucuna

Bir kar tanesi

Eri ağzımda

Bir kar tanesi ol

Kon dilimin ucuna

Bir kar tanesi

Eri ağzımda

Rüyamda gururluydum, biliyordum diyordum

İnanmak lazımmiş meğer iskambil fallarına

Uyandım, bakakaldım, hayali bir parmağın

Bıraktığı yazıya, pencere camının buğusuna

Hoşçakal...

Bir kar tanesi ol

Kon dilimin ucuna

Bir kar tanesi

Eri ağzımda

Boşver beni

Mühim değilim

Bu O'nun hikayesi

Çok beyazdı, kir tutardı

Ömrü kelebek kadardı

Mektupları şişedeyken

Bir de bakmış deniz yokmuş

Tek başına dans ederken

Mutsuzluktan sarhoşmuş

Daha 17'ymiş.

Oyundan kalkmak isterken

Kağıtlar dağıtılmış

Bu hava boşluğunda

Artık her şey satılıkmış

Trafikte akmayan

Hep onun seridiyken

Söylediği son şarkı

Elveda Zalim Dünyaymış

Daha 17'miş

Öyle büyük ki inan doktor içimdeki boşluğum

Ne koyarsam koyayım hiç dolmuyor

Eğer böyle yaşarsam hep aynı acıyı

Bu sıcaklar bile beni donduruyor

Kör bir dilenci vücudunda sigara yanıklarıyla

İlkbahardan bana bahsediyor sardunyalar açıyor diyor

Ama ben görmeyeceğim ve sizin gibi sevinmeyeceğim

Bekleme salonunda günü geçmiş dergiler

Saçım başım dağılmış sanki bana benzerler

Doktor doktor insanlar hiç bilmiyor

Doktor doktor insanlar hiç duymuyor

Doktor doktor insanlar hissetmiyor

Doktor doktor kimse beni sevmiyor

Gerginsin rahatla dedi çabucak soyunurken kadın

Paramı ver yeter hiç farketmez adın

Soyunmana gerek yok bana bir kaç tatlı söz lazım

Uyuyana kadar kal yeter bitmiş uyku haplarım

Biran için çıksan hayatımdan

Yanık tenli omuzumdan

Haykırsam maziden, uzaklardan

Şu anda yanımda

Deniz rüzgara karışmış güneşte

Martı(dalga) sesleri vardı gülünüşlerde

Gülüşlerde gülüşlerde

Sen geçerken sahilden sessizce

Gemiler kalkar yüreğimden gizlice

suç yok,suçlu yok

hayat böyle anladım

aşk yok artık yok ama zamanla alıştım

senle ben hep böyle kalacağız

gitgide eriyip yok olacağız

yavaş yavaş

sorma neden niçin

her şey yalnızlıktan

bak güzel bir gün ölmek için

düş yok, gerçek yok

bak sonunda anladım

yaz yok kış yok

artık zamanı karıştırdım